Xa dende mediados de século, eran moitas as voces que viñan proclamando a necesidade da construción da ponte de Rande. Facíase imprescindible para o asentamento de industrias, así como para a movilidade de traballadores e materiais. É dicir, para o progreso de Vigo.
Nos anos 60 comenza a falarse da construcción dunha autoestrada que articularía o eixo atlántico dende Ferrol e A Coruña ata o norte de Portugal. Con iso, a ponte de Rande recibía un novo e máis forte impulso, pois quedaría integrada dentro desta autoestrada.
En 1973 adxudícase a obra, que comenza a realizarse a finais dese mesmo ano. A atmosfera de euforia e optimismo era palpable. Galicia deixaba de ser un territorio illado, para estar comunicado entre si e có resto da península. Era a chegada do progreso e dos bos tempos.
Era a primeira ponte de tirantes de tales dimensións que se construia en España, polo que se necesitaron unha enorme cantidade de materiais como aceiro e formigón, ademáis de ter que levar a cabo a limpeza de máis de sete metros de fango na ría.
As obras, aínda que comezadas, foron pesadas e lentas. Estiveron suxeitas a continuos incumprimentos de prazos, protestas veciñais, embates políticos e algunha que outra actuación electoralistas.
A ponte en si estaba rematada en 1977, pero os tramos Rande – Vigo e Pontevedra Sur – Rande, aínda ían tardar varios anos en finalizarse. Finalmente, en febreiro de 1981 a ponte foi inaugurada e aberta á circulación. Naquel momento o custo da peaxe era de 120 pesetas para o tramo Pontevedra – Vigo. Pero case non houbo protestas entre a cidadanía, pois semella que a pesares do prezo o nivel de aforro era moi elevado.
