O MUNDO DAS MEIGAS: MARIMANTA

Cando vexades unha muller anciá, se cadra preto da centea; cheirenta, fea, vestida con farrapos negros e vellos e cun saco ás costas, non deixedes de vixiala ben. Pode tratarse da Marimanta. Se vos pide esmola, non lle negedes uns pesos, nada se gaña contrariandoa. Pero non deixedes de fixarvos no seu saco. Se vedes que se move, coma con movementos angustiosos, ide axiña a pedir axuda. E é que esta Marimanta secuestra nenos. Non é de orixe galego, chegou aquí en tempos dos celtas, mais, por esas desgracias que envolven á nosa terra, tan ben se atopou, que aquí permaneceu ata o día de hoxe. Ás veces, a Marimanta da con inocentes nais que, conmovidas pola súa avanzada idade, invítana ás súas casas e ata lle ofrecen algo de comer. Pero entón, a malfeitora non desaproveita un descoido da muller para ir buscar ó neno que está xogando fora ou que dorme tranquilamente no berce, para metelo no saco e marchar. Ata o de agora non se soubo xamais ónde leva ós nenos nin qué fai con eles. E case mellor así.